SİNOP GERZE GÜZELYURT KÖYÜ: 2

Kaldığımız yerden devam edelim.

İlk gün sabah uyandım oohhh miss gibi kahvaltı hazır:))

babam ve Hasan dayı ellerinde katlama :))

Böyle güzel bir kahvaltının ardından babamlar karar vermişler önce babamın köyüne gittik.Sağolsun Hasan dayı arabısıyla bizi götürdü.

Gerze ye bağlı güzelyurt köyü.Bir önceki postta yazdığım gibi babam tam 27 senedir gitmemiş köyüne.

Tarihi bir an olacaktı yani.Özellikle bu sene babam çok arzu ediyordu memleketini görmeyi.

başı duman pare pare :))

ve karşınızda arkadaşım eşş arkaşım eşş arkadaşım eşşek:))

kenarda gördüğünüz ekin yığınları değirmen de çekilip un haline geliyor ve sonrasında ekmek yapılıyor.

fotodaki teyze ise amcamın kayınvalidesiymiş.

yengem vefat edince bu teyzenin kızıyla evlendi amcam.

Çok ilginç bi şey oldu babam teyzeye beni tanıdın mı dedi:

teyze önce hatırlayamadı babam:

-ben hamdi hoca.deyince teyze:

---ahh evladım ben dün gece seni rüyamda gördüm.dedi.

Rüyasında rahmetli dedemi ve babaannemi görmüş,çok iyilermiş babaannem çok zayıftı ama kilo almış olarak görmüş çok rahatız Hamdi nin sayesinde demişler.Sonra birden köyü sel basmış ve babam can havliyle anne ve babasını kurtarmaya çalışıyormuş.Teyze

--ben ömrümde görmedim öyle yağmur ve sel dedi...

Malum olmuş demek ki babaanneme ve dedeme diye düşündük...Tüylerimiz diken diken oldu...

köy yolları

bir zamanlar babaannemin fırınıymış yeşilliklerin arasında görünen tuğlalar...

babamın köyünde her evin önünde oluk var sürekli su akıyor

bu da babaannemlerin evinin önündeki

bu da bir zamanlar babaannem ve dedemin yaşadığı ev.

1958 yılında babam 4 yaşındayken burayı yapmışlar.

en küçük amcam bu evde doğmuş,bütün çocuklarını İstanbul a ziyarete geliklerinde dedem rahatsızlanıyor ve mecburen babaannem ve dedemde istanbul a yerleşmek zorunda kalıyorlar.1990 da dedem vefat etti sanırım 1989 dan beri bu ev kullanılmıyor.

Merak edip evi gezmek istedik ama maalesef döşemeler çürümüş o yüzden bütün odaları dolaşamadık.

Sadece girişten bi kaç odanın fotograflarını çekebildim o kadar.

bu da arkadan görünüşü

babam bir zamanlar yaşadığı evden çıkarken...

bir zamanlar babaannemin ektiği tarlası şimdi başkaları ekiyormuş...

bu da ambarlarıymış galiba...

tepeden görünüş

bir zamanlar babamın aşıladığı elma ağacı

bu yeri neden çektiğimi merak ettiniz değil mi??

Annem ve babam yeni evlendiklerinde köye babaannemleri ziyarete gitmişler...

İnekler otlayıp gelmişler ve tam burada babaannem sağmaya başlamış...

Annem ise dayanamam yeni gelin ya sanki ömründe inek sağmış gibi:)) yardım etmek istemiş.

Annemin bu halini gören köydeki teyzeler de:

--köy kızı olan gelinleri işten kaçıyorda istanbul kızı yardım etmek istiyor.demişler...

köyde evin tahtaları çürümesin diye sacla kaplamışlar

pencereden bakan amcamın kızının kayınpederi Mehmet dayı

ve finish :))

biz tepedeyken babamın bir tanıdığı geldi yanımıza.Bir kaç yıl olmuş köye yerleşmiş.İstanbul da çok rahatsızlanmış ameliyat olmuş çareyi köye dönmekte bulmuş.Israrla evlerine davet etti bizleri.

Ve bu çörekleri yanında tereyağ ve çayla birlikte ikram ettiler.

Eğer biraz daha kalsaydık ocakta pişen misss gibi çöreği yanıma verecekti ama biz hava kararmadan dönelim dedik ve ikindi de kalktık.