Bir rüzgar esti yüreğimin kavak yellerinden,
Başıboş,savruk,dağınık ve deli dolu eserek,
Tutunacak bir dal,çalacak bir kapı aradı yıllarca,
Belki bir kuytu bulunurdu ömür denen son durakta.
Bir gemi göründü gönlümün durgun sularında,
Yükü aşk,umut,neşe ve mutluluk doluydu,
Yanaşacak bir liman arandı çevresinde,
Ne çare bulamadı geldi artık yolun sonu.
Bir damla gözyaşı aktı gözlerimden kalbime,
Akan belki de son damlaydı bu ben de,
Tükendim ağlamaktan hep sonları düşünürken,
Ölüm var unutma ki ruh ayrılır bu bedenden...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Zahmet edip yazımı okuduğunuz ve yorumladığınız için teşekkür ederim... Adsız olarak yorum yaparken de isminizi yazarsanız memnun olurum...