Süfyan-ı Sevrı hazretlerı bırgun sevdıklerıne:
- Kardeşlerim, bir Müslüman, dînimizin her emrine uysa, ama gönlünde “dünya sevgisi” olsa, o kul, mahşer gününde çok mahcup hâle düşer, buyurdu.
- Neden efendim? dediler.
- Çünkü o kimse mahşer ehli arasından çıkarılır. Sonra bir melek, o kimseyi göstererek; “Ey insanlar! Bu, falan oğlu filândır ki, kalbinde dünya sevgisi vardır. Halbuki Hak teâlâ, halkettiği günden beri ona hiç kıymet vermemiş ve sevmemiştir!” diye nida eder.
Ve ilave eder:
- İşte ey ehl-i mahşer, Hak teâlânın sinek kanadı kadar sevmediği dünyayı, bu kişi, bir ömür boyu sevmiş ve kıymet vermiştir.
O kimse, öyle utanır ki, “Âh, yer yarılsa da içine girsem” diye temenni eder.
( ben okudugumda tüylerim diken diken oldu ve sizlerle de paylaşmak istedim.)
(orijinali için türkiye gazetesi Abdüllatif Uyan)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Zahmet edip yazımı okuduğunuz ve yorumladığınız için teşekkür ederim... Adsız olarak yorum yaparken de isminizi yazarsanız memnun olurum...