SENİ TANIMADAN ÖNCE YOKTUM BEN

Hayatımı ikiye ayırdım;
senden öncesi ve senden sonrası...
Senden önce yaşamamışım sanki,
ben yokmuşum bu diyarlarda...
Ruhsuzdum, duygusuzdum,
ve kimsesizdim galiba...

Daha önce hiç güneş doğmamıştı yüreğime,
Benim için hiç ilkbahar olmamıştı.
Kuşlar cıvıldamamış,
Güller hiçbir zaman açmamıştı.
Yüzüm gülmezdi sanırım.
Mutluyum,huzurluyum zannediyordum
Ama yanılmışım ta ki seninle karşılaşana kadar...

Senden sonrası...
Senden sonrasını anlatmaya gücüm yetmez.
Seni tanıdıktan sonra daha başkayım...
Daha güzelleştim sanırım,
Daha iyi anladım hayatı.
Alemin güzelliğini yeni farkettim.
Senden sonra anladım kuşların dilini,
baharın kıymetini...
Sevilmenin ne demek olduğunu
Ve sevmenin değerini iyi anladım.
Sanıyorum özlemin ne demek olduğunu da biliyorum.
Ve ölesiye özlüyorum...

İlk kez biri için gözyaşı döktüm,
İlk kez birinin gelişini iple çektim,
İlk kez aşık oldum ve aşkıma karşılık buldum,
İlk kez mutluluktan güldüm,
İlk kez mutluluktan ağladım,
İlk kez yüreğim oynadı yerinden,
İlk kez sende huzur buldum...

Senden sonra hep ilkle başlıyor cümleler...
Senden sonra tanıdım kendimi,
Ben bensiz yaşamışım bunca yıl,
Sensiz gün geçmiyor benim için...
Senden sonra yaşamak daha değerli...
Şimdi senin için yaşıyorum...
İkimiz için...
Aşkımız için...
Bak nasıl çarpıyor yüreğim...
Ben seni seviyorum...
Seni çok seviyorum...